മനമേ തളരാതെ

ആബിദ അബ്ദുല്‍കാദര്‍ പുളിക്കൂര്‍

മനമേ കരയാതെ…
മനമേ തളരാതെ…
മനംകുളിരും മൊഴികളിന്നകന്നുവോ.. മനം കവരും പുഞ്ചിരിയും മാഞ്ഞുവോ..
മനം നിറയും നിറങ്ങളും മറഞ്ഞുവോ.
മനം തുടിക്കും വരികളും മറന്നുവോ?

മനസ്സാക്ഷികിതെന്തു പറ്റി ലോകമേ…
മനസ്സാകെ മരവിച്ചു പോയ കാലമേ..
മനമേ കരയാതെ..
മനമേ തളരാതെ..

മനുഷ്യന്‍ തമ്മിലെന്ത് അന്തരം
മനുഷ്യാ നിന്‍ ഭാവമല്ലേ മിക്കതും..
മരണം സത്യമല്ലേ മാനവാ..
മറന്നിടൂ ഞാനെന്നുള്ള ഭാവവും..
മനസ്സിലുറഞ്ഞിടൂ ഒരുമയെന്നാശയം..
മുഴക്കിടൂ ശാന്തി ഗീതമെന്നും പാരിതില്‍…